Παραμύθι

Όταν ήμουνα μικρός μου χανε πει ένα παραμύθι
Ότι αυτό που λέγεται φιλία υπάρχει και ζει σ’ αυτό τον πλανήτη

Μου χαν πει και για κάτι σπουδαίο που το λέγαν ιδεολογία
Και να με πιστός σε ιδανικά, όπως οικογένεια, πατρίδα θρησκεία
Μου ‘χαν πει για μια γενιά εκεί γύρω στο ’60 με ’70
Και μια επανάσταση αν χρειαζότανε η γενιά μου θα έκανε τα ίδια
Μου χαν πει και για κάτι παράξενους με καπέλο και μπλε στολή
Αυτοί θα μ’ έσωναν αν κάποιος κλέφτης στο σπίτι μου μέσα είχε μπει
Μου ‘χαν πει για μία χούντα και για μία αριστερά
Μου ‘παν για κάποιες χαμένες πατρίδες και 400 χρόνια σκλαβιά
Μου ‘παν οτ’ είμαι τυχερός, γιατί τώρα έχουμε δημοκρατία
Και για κάτι που το λέγαν σοσιαλισμό και έμοιαζε μ’ ελευθερία
Μου είπαν ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει για τη δική μου τη γενιά
Και αφού έχουμε ένα πιάτο να φάμε όλα είναι μια χαρά
Μου είπαν να βάλω γρήγορα μυαλό και να συμβιβαστώ
Γιατί κάπου εκεί είναι το νόημα της ζωής, αν το ψάχνω θα το βρω

Όταν ήμουνα μικρός μου ‘χαν πει ένα παραμύθι
Μα είχε άσχημο τέλος και αυτό το ξέρω ήδη
Όταν ήμουνα μικρός μου χαν διδάξει μια ιστορία
Τώρα μου την λεν αλλιώς, μα εγώ μαθαίνω στην πορεία

Τώρα όμως που μεγάλωσα το παραμύθι έχει αλλάξει
Δε φοβάμαι πια τους εχθρούς μου γιατί οι φίλοι μ’ έχουνε κάψει
Και κείνο το σπουδαίο που το λένε ιδεολογία
Έχει καταντήσει γραφικό και ανήκει πια στη ιστορία
Κι όσο για την επανάσταση που θα έκανε η δική μου η γενιά
Την κάνει μέσα από ακριβά αμάξια, ρούχα, μόδα και λεφτά
Και αυτοί οι παράξενοι που λέγονται αστυνομικοί
Είναι οι περισσότεροι οι ίδιοι κλέφτες και επικίνδυνα κομπλεξικοί
Τώρα όλες οι πολιτικές παρατάξεις έχουνε γίνει ένα
Η εξουσία είναι γλυκιά κι ελκυστική για τον καθένα
Εμείς δε βιώσαμε τον πόλεμο, ούτε τη δικτατορία
Μήπως φταίει τελικά αυτό που ακόμα δε νοιώθω ελευθερία;
Κι αμφισβητώ ότι τα πράγματα είναι καλύτερα για μας
Έχουμε υλικά αγαθά, αλλά μας λείπουνε άλλα πολλά
Μου λείπει κάτι αληθινό να μπορώ να πιστέψω άφοβα σε αυτό
Νοιώθω πως ήδη έχω γεράσει πριν προλάβω να μάθω να ζω

Όταν ήμουνα μικρός μου ‘χαν πει ένα παραμύθι...

Δώσε μου φώτιση θεέ μου, υπάρχει εθνική συσκότιση
Χιλιάδες τα χτυπήματα σε κάθε μου ανόρθωση
Ή ο κόσμος έχει αλλάξει ή δε τον έμαθα ποτέ
Πουτανιά ψέμα κι απάτη θεωρούνται κυριλέ
Κάποτε πίστεψα σε κάτι και μια ιδεολογία
Πίστεψα στη μουσική μου σα να ήτανε θρησκεία
Τώρα πια με το hiphop κάνουν στριπτίζ μεσ’ τα πορνεία
Τόσα χρόνια μέσα στο ψέμα, τώρα νοιώθω αηδία
Ένα μάτσο εγωπαθείς κι επιεικώς κωλόπαιδα
Μια παράσταση κλισέ, αρνητικά όλα τα πρότυπα
Άμα κάτι δε μου κάνει εγώ φεύγω μακριά
Δεν ανήκω σε κανένα, δεν ανήκω πουθενά
Ο κόσμος έχει μολυνθεί, δεν τον νοιάζει ποια είναι η αλήθεια
Είναι λέξη ντεμοντέ και πια του έγινε συνήθεια
Η παράδοση πεθαίνει, η Ελλάδα που να ζει
Βάλανε στο φέρετρο της την ευρωπαϊκή επιγραφή
Η μασονία αλωνίζει μέσα στην ελληνική βουλή
Σοσιαλισμός και χούντα τώρα γίναν ασορτί
Ψεύτικες δημοσκοπήσεις κι αλλοδαποί σε απογραφή
Μα η κυβέρνηση θέλει ψήφους θέλει από κάπου να τους βρει
Σάπια λόγια και ιδέες, η πουτανιά σαν αρετή
Και μετά τα 15 η παρθενιά είναι ντροπή
Τι πειράζει όμως αυτό; Τώρα είμαστε ευρωπαίοι
Ψάξε να βρεις τον αντρισμό σου σε ένα αμάξι που να λέει
Βρες κι ένα καλό τσουλί για να συμπληρώσει την εικόνα
Γίνε λίγο κουνιστός, στην Ευρώπη είναι μόδα
Ας χαρούμε χωρίς λόγο, έχουμε 21ο αιώνα
Αν το ήξερε ο Σωκράτης τότε θα είχε αλλάξει χώρα
Όταν ήμουνα μικρός μου ‘χαν πει ένα παραμύθι...

Με κάλυψαν οι FF.C.

Ονειρεύομαι;

"Αν μ'αγαπάς τα σύνορα μαζί μου να περνάς
Τα όχι και τα πρέπει να ξεχνάς
Και κάπου θα βρεθούμε αν μ'αγαπάς"


Έτσι δεν είναι;

I love it, I do!

Προκαλεί συναισθηματική φόρτιση, είναι πολύ κολλητικό, φοβερά μελωδικό, απίστευτα ερωτικό, και είναι στο repeat εδώ και μέρες. Λατρέψτε το!!

"but the Council didn't approve it.."

Η σημερινή αλλαγή μου κόστισε μάλλον περισσότερο από όσο φανταζόμουν.Δεν είναι ότι μου την επέβαλαν, είναι ότι τη διάλεξα.


Έρχεται Χειμώνας.

Για χρήστες Machintosh

Επειδή τον τελευταίο καιρό μου συμβαίνουν κάτι κουλά, και κάνουν τα εύθραυστα και ευαίσθητα νεύρα μου ΚΡΟΣΙΑ, όποιος ενδιαφέρεται για ολοκαίνουρια και αχρησιμοποίητη web cam της Logitech για Machintosh ΟS 9 , ας μου στείλει ένα μέιλ κι εγώ θα του στείλω όλες τις απαραίτητες πληροφορίες. Ευχαριστώ.

Αν ο Παναγιώτης είχε παντρευτεί τη Χριστίνα..

.... θα πήγαιναν τις Κυριακές το πρωί βόλτα με τη μηχανή στη θάλασσα, θα καθόντουσαν στο "βράχο τους" στο Καβούρι, εκείνος θα της χάιδευε τα μακριά ξανθά μαλλιά της κι εκείνη θα τον αγκάλιαζε σφιχτά. Εκείνος μετά το εργαστήριο θα δούλευε στο σουβλατζίδικο για να μαζέψει πιο γρήγορα τα χρήματα για το γάμο, εκείνη μετά το γραφείο στο βίντεο κλάμπ.
Το νυφικό που σχεδιάζαμε μαζί στο τραπέζι της κουζίνας θα έκανε το πρόσωπό της να λάμπει τη νύχτα του γάμου τους. Εκείνο το βράδυ, όταν πήγαν στον ξενώνα να κοιμηθούν, βρήκα δίπλα στο τραπέζι πεσμένη μια φωτογραφία τους. Ήταν όρθιοι σε μια παραλία με βότσαλα, αγκαλιασμένοι και χαμογελαστοί. Το πρωί ξέχασα να τους τη δώσω. Ήταν η τελευταία φορά που ήρθαν μαζί στο σπίτι μας.
Λίγο καιρό αργότερα, λίγες μέρες μετά τον χωρισμό, εκείνη έπαθε κατάθλιψη, εκείνος σχεδόν τρελάθηκε. Την είδα 2 χρόνια μετά , στο ίδιο βίντεο κλαμπ. Την αγκάλιασα σφιχτά και δάκρυσε. "Πως είσαι;" , "Τώρα καλά.." . Δεν την ξαναείδα.
Θυμήθηκα την ιστορία και την αγάπη τους, όταν πριν λίγο άνοιξα ένα βιβλίο που πήρα από τη βιβλιοθήκη μου , από την Ελλάδα πέρυσι. Την φωτογραφία την είχα μέσα "από τότε". Ποτέ δεν έμαθα τι τους χώρισε, τι τους έκανε να απαρνηθεί ο ένας την αγάπη του άλλου.
Ο Παναγιώτης, ακόμα και σήμερα δεν είναι εντελώς καλά. Όταν χώρισαν, πήρε ένα λυκόσκυλο ολόμαυρο. "Για να ξεχάσω τα ξανθά της μαλλιά"

Παράκληση

Εσύ που εκεί έξω με αγαπάς και με σκέφτεσαι και θέλεις το καλό μου, υποσχέσου μου ότι το καινούριο cd του Κότσιρα δεν είναι.. ελαφρό (μπουζουκολαϊκοπόπ), γιατί αν κρίνω από το singlάκι που άκουσα, ετοιμάζομαι να πάθω λαλά. Επίσης, βάλε το χεράκι σου, έτσι ώστε αυτές οι τόσο σέξι φωτογραφίες που βρήκα εδώ να αποθηκεύονται, γιατί θέλω να ανανεώσω το desktop μου. Ευχαριστώ.

Dear Santa..

To ξέρω ότι σε σένα οι ευχές μου πραγματοποιούνται όλο το χρόνο. Σου ζήτησα mp3 player και μου έφερες ακριβώς αυτό που ήθελα , χωρίς να στο έχω πει. Σου ζήτησα σκληρό και πάλι μου έφερες. Ένα απλό κιμονό ζήτησα, ένα τέλειο μου έφερες, και τόοοσα άλλα ....  Κινητό τελικά δεν σου ζήτησα , ούτε και φωτογραφική , γιατί θα μου φέρει ο Σ. από τη Βιέννη και είπα να μην σε βάλω σε άλλα έξοδα.

Ξέρω ότι δεν χρειάζεσαι Χριστούγεννα για να με επισκεφτείς. Και επίσης ποτέ δεν μου αρνείσαι κάτι κι έτσι με κακομαθαίνεις. Αλλά να μωρέ Άγιε μου, το brioche που πήρα από τις Βρυξέλλες τελείωσε, και τι θα τρώω τώρα; Άρεσε και του Σ. και της Μ. . Τώρα που θα έρθεις, εντάξει δεν θα έρθεις τώρα-τώρα, αλλά πλησιάζει ο καιρός, μπορείς να γεμίσεις τον σάκο σου με την προμήθεια του Delhaize και να μου φέρεις λίγο; Και λίγες πραλίνες .. Κι εγώ όταν έρθεις θα σε πάω όπου θες. Όπου-όπου , και θα σου δείξω τον καλύτερό μου εαυτό. Και θα σε βάλω να κοιμηθείς και στο κρεβάτι μου. Δεν σε καλοπιάνω καλέ μου, απλά σου προσφέρω ότι έχω. Και θα είμαι και καλή και θα διαβάζω. Αλήθεια. Και δεν θα ξενυχτάω, και θα προσέχω τις παρέες μου.

Έ καλέ μου Άγιε,θα μου φέρεις ;;


(Σ'ευχαριστώ, τόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοσο - ως τον ουρανό και πίσω:) )

Αφιερωμένο εξαιρετικά ;)

Μίιιαααα μόοονο μίιιιαααα

Τόσες πέρασαν, θα περάσει κι αυτή ..


Έεεελα να παίρνουμε σειράα :)))

heeeelp

Συνάνθρωποι, βοήθεια!!! Έχω πρόβλημα!

Ζητώ προτάσεις για μουσική (για κατέβασμα). Παρακαλώ να μην είναι μπουζουκοελαφρολαϊκοπόπ , jazz, και heavy/death/black metal.

Οτιδήποτε άλλο δεκτό.

Μεμονομένα τραγούδια ή δίσκοι δεκτά. Καινούρια ή παλιά έπίσης δεκτά.
Υπάρχει άπλετος χώρος και σύνδεση.

Αααχχχ κοίιτα τι ωραίααα

θέεελωωω

Coming back

Είναι πρωί και υπάρχει κενός χρόνος ανάμεσα σε δύο μαθήματα. Πολλά πράγματα πέρασαν από το μυαλό μου για το τι να κάνω αυτόν το νεκρό χρόνο, αλλά τελικά αποφάσισα να πάω μια βόλτα μέχρι τον ποταμό. Εκεί σκέφτηκα να γράψω το επόμενο ποστ, αλλά όταν άνοιξα το μπλοκ διαπίστωσα οτι δεν είχα όρεξη για κάτι τέτοιο – άλλωστε ποτέ δεν προετοιμάζω ένα ποστ. Προτίμησα να αφήσω τη μουσική να με γεμίσει ήχους και με τα τραγούδια που το ΖΕΝ μου έπαιζε, γυρισα άθελά μου, πισω στο καλοκαίρι που πέρασε. Με τέτοιον ήλιο που είχε που είχε, δεν ήταν και δύσκολο..

Σκηνές αστείες, πλάκες με τους γιατρούς στο νοσοκομείο για να βγει η εφημερία, τα μπάνια αξημέρωτα και/η νυχτώνοντας, το δίπλωμα , τα γέλια στις 3 το πρωί στην κουζίνα με τα παιδία, τα ψώνια μετά από τρελό ξενύχτι , οι συναυλίες, οι καινούριες γνωριμίες, το «συνάδελφε» που με έκανε να γυρίζω να δω σε ποιον απευθύνονται οι γιατροί ( σε μένα απευθύνονταν :ρ), οι φίλοι, οι διακοπές.. και σίγουρα ξεχνάω πολλά ..

Προσπαθώντας να ταξινομίσω...:

Οι προτεραιότητες:

Συνάντηση με τον μάστερ μου. Respect και ξανά respect.
Αίτηση στο νοσοκομείο ( όοοοολεεεε!!) Η πρακτική που με τόση ανυπομονησία περίμενα!
Μαθήματα για το δίπλωμα οδήγησης ! Το υπουργείο αποφάσισε να κλείσει πέρυσι τον Αύγουστο λίγες μέρες πριν ολοκληρώσω τις ώρες μου . Δεν πρόλαβα να το δώσω όταν άνοιξε , αντ’αυτού προτίμησα να προλάβω ένα αεροπλάνο προς Βουδαπέστη. Φέτος επιτέλους το πήρα! (ΥΕΑΗ)

Το νοσοκομείο:

Το «τέλεια» της Βικτώριας Χαλκίτη το θυμάσαι; (Τέλεια, τέλεια,τέλεια, my heart is beating..). Ε, αυτό ακριβώς!

Οι φίλοι:

Long time no see, ειδικά μερικά απο τα αγόρια (μάααανα μου τουυυς). Παραλίγο να γίνουμε μπίλιες με 1-2 από αυτούς, αλλά κάτι τέτοια σκηνικά βοηθάν στο «to know us better».

Η οικογένεια:

«Δεν σας έχουμε δει και καθόλου, όλο έξω είστε!!!» ...

Οι συναυλίες:

- Θέλαμε να δούμε Chris de Burgh , αλλά μας την ακύρωσε. (ααφού αγοράσαμε τα εισητήρια, φυσικά) . Αυτό βέβαια έχει και τα καλά του, γιατί

- Είδαμε Scorpions (πάλι), που γινόταν την ίδια μέρα.Not bad, not bad at all.. Με τέτοιο κοινό, χαλαρά έρχονται και του χρόνου. Μας άρεσαν και οι Whitesnake. Στο τέλος της συναυλίας, για να τη θυμάμαι , «τσίμπησα» και ένα περιποιημένο τραύμα στο χέρι (το οποίο, όταν γύρισα σπίτι βαριόμουν να το καθαρίσω γιατί νύσταζα, και το πήρανε χαμπάρι την άλλη μέρα στο νοσοκομείο και με κράζανε για τις επόμενες 2 μέρες.., αφού μου το καθάρισαν :ρ)

- Πήγα και στη Shhhhakirrra , για χάρη του πιο γλυκού και αγαπημένου πλάσματος του γαλαξία (sd54). Βασικά δεν ήθελα, αλλά όταν την είδα να χορεύει και να τραγουδάει, άλλαξα γνώμη 100%. (Σ’ευχαριστώ πολύ Σταυρούκο μου, ήταν υπέροχα!!) Αυτοί που λένε ότι είναι μόνο καλή entertainer και όχι καλή τραγουδίστρια, να την δούνε πρώτα λάιβ και μετά να έρθουν να μου το ξαναπούνε. Χωρίς φόβο και πάθος , δηλώνω ότι τα 65 Ε άξιζαν και με το παραπάνω.
- Ο Αλκίνοος ..............(παύση) .Ο Μίλτος.......... (ξανά παύση). Τα βιολιά του ....... ( που να προσκυνήσω;;)
(κάποιες ξεχνάω..αλλά .. ποιές;;.. )

Το βιολί:

Ένα μεγάλο «ευχαριστω» στον δάσκαλο που μου δάνισε ένα από τα φοβερά βιολιά του. Το αγάπησα σαν δικό μου, και το πρόσεξα καλύτερα και από το δικό μου :)

Οι διακοπές:

Βρυξέλλες και Ζάκυνθος. Το κάθε μέρος από μόνο του είναι τετρασέλιδο αφιέρωμα – και βάλε. Περάσαμε more than well. (πιθανόν να γράψω για τις Βρυξέλλες κάποια στιγμή.)

Νομίζω πως το φετινό καλοκαίρι ήταν το πρώτο καλοκαίρι των τελευταίων χρόνων που πραγματικά δεν είχα κάτι να με βαραίνει. Πέρασα καλά, ανανεώθηκα, ξεκουράστηκα, γέμισα τις κυριολεκτικά άδειες μου μπαταρίες, και τώρα είμαι έτοιμη , (φρέσκια , όμορφη και νέα) για το νέο έτος. Μπράβο μου! :D:D

(ήθελα να ανεβάσω και φώτοζ, αλλά ο μπλόγκερ για άλλη μια φορά δεν μας κάνει τη χάρη..)

"κι όμως είμαι ακόμα εδώ"

Απουσιάσαμε, ανανεωθήκαμε και θα επιστρέψουμε λείαν στα μπλογκόσμια.

Ναι, απειλή είναι αυτό.